- zwierzę zwierz·ę
- -ęcia, -ęta; gen pl -ąt
ntanimal
zwierzę domowe — pet
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
zwierzę zwierz·ę
Look at other dictionaries:
zwierz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę, zwłaszcza dzikie, wielkie, groźne; bestia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwierz zaryczał. Ktoś miota się jak dziki zwierz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «zwierzę, szczególnie wielkie, dzikie» Drapieżny, rozjuszony, srogi zwierz. Czuć się, miotać się jak ścigany, tropiony zwierz. Zaszyć się jak zwierz w puszczy. 2. blm książk. → zwierzyna Puszcza królestwo dzikiego… … Słownik języka polskiego
зверь — укр. звiр, др. русск., ст. слав. звѣрь θηρίον, также собир., болг. звяр, сербохорв. зви̏jер ж., словен. zvȇr, род. п. zverȋ ж., др. чеш. zvěř, слвц. zver, польск. zwierz, zwierzę, в. луж. zwěrjо ср. р., н. луж. zwěre. Родственно лит.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
cienki — cienkincy, cieńszy 1. «mający niewielki przekrój poprzeczny, mały obwód, nieznaczną grubość; wysmukły, szczupły, chudy; wąski, wydłużony; niegruby, płaski; drobny, miałki» Cienki drut. Cienkie ręce, nogi. Cienkie brwi. Cienkie płótno. Cienki… … Słownik języka polskiego
gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… … Słownik języka polskiego
matecznik — m III, D. a, N. matecznikkiem; lm M. i 1. «trudno dostępne miejsce w puszczy, gdzie są legowiska zwierzyny leśnej (zwłaszcza grubego zwierza); gęstwina w głębi puszczy, ostęp leśny» Wypłoszyć zwierzę z matecznika. Zwierz zaszył się w mateczniku.… … Słownik języka polskiego
